Αποτελέσματα Αναζήτησης

Mr. Leonard - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι Ginger Creepers, όπως σε κάθε τους δημιουργία, σε βάζουν μέσα στον κόσμο που τους ενέπνευσε. Σαν θεατής, όταν εισέρχεσαι στον παραστασιακό χώρο, πρέπει να έχεις υπόψη ότι μπαίνεις μέσα σε μια εικαστική και δραματική ε...

Το φανταστικό χωριό - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Σπύρος Γραμμένος, επενδύει την ερμηνεία των διαφορετικών χαρακτήρων με άλλο στυλ μουσικής κάθε φορά, γεγονός που ανανεώνει το ενδιαφέρον των νεαρών θεατών, αλλά και των ενηλίκων, καθώς ο κάθε χαρακτήρας αποκτά μια μουσ...

Αντιγόνη - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η τεχνική των ηθοποιών, οι έξοχες ερμηνείες, ο ρυθμός και η συνέπεια του λόγου σε συνεπαίρνουν, αυτό όμως που έμενα προσωπικά με καθήλωσε ήταν η συμπερίληψη μου, ως θεατή, η ενεργοποίηση μου ως πολίτη. ...

Σημάδια στην Ομίχλη (Bakersfield Mist)–Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Νίκος Παντελίδης φέρνει τον Λάιονελ στα όρια του, ουσιαστικά προβάλλει τον χώρο όπως εκείνος τον βλέπει σε τέλεια αντίθεση με αυτό που βλέπει το κοινό. Η μικροφοβία του αναδεικνύει το ρημαδιό που προφανώς είναι το σπίτ...

Νυφικό Κρεβάτι - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το «Νυφικό Κρεββάτι», είναι μια παράσταση που το δίχως άλλο θα σας κάνει να γελάσετε, να ευθυμήσετε, θα σας φτιάξει την διάθεση και θα σας δείξει ότι μπορεί να υπάρχει κατανόηση, και όπου υπάρχει μαζί με την κατανόηση κα...

Κατανόησέ με ή σε Καταβροχθίζω – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι αφηγήσεις των παιδιών, είναι μια γροθιά στο στομάχι και μια αφορμή να σκεφτούμε παραγωγικά, κυρίως γιατί ο τρόπος αφήγησης είναι τέτοιος ώστε να προκαλεί τον προβληματισμό και το συναίσθημα χωρίς να το εξαναγκάζει ...

Top Girls – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η τελευταία σκηνή του έργου, συνοψίζει με τον πιο λιτό αλλά ταυτόχρονα πλουραλιστικό τρόπο, την προβληματική της γυναικείας χειραφέτησης, ως εκμετάλλευση εκατέρωθεν της εδραίωσης ενός συστήματος που δεν αναδεικνύει την μ...

Ο κύριος Σμιθ ανοίγει την πόρτα του – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το ξεκαρδιστικό κείμενο του Σάκη Σερέφα, με άμεσες και έμμεσες αναφορές στο θέατρο του παραλόγου, σκηνοθετεί με εξαιρετική μαεστρία η Μαρία Αιγινίτου η οποία ερμηνεύει και τον ρόλο της διαχειρίστριας και της συζύγου του ...

Ερυθρό – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Ευθύμης Γεωργόπουλος προσεγγίζει το ρόλο του Μάρκου με συνέπεια στην νοητική υστέρηση, δίνοντας της όμως μια κανονικότητα. Ο Μάρκος δεν υπερβάλλει, είναι ένας μοναδικός άνθρωπος που επεξεργάζεται την κατάσταση γύρω του...

Πάσπαργος – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κώστας Κουτρουμπής είναι ένας καταπληκτικός ηθοποιός που υποτάσσεται στον ρόλο του με ένα τρόπο χαρισματικό, όσες φορές τον έχω παρακολουθήσει, με ένα λόγο που ρέει φυσικά ενώ οι σωματικές του παύσεις δίνουν στο θεατή ...

O Ραφτάκος των λέξεων – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Υποκριτικά είναι εξαιρετική η ερμηνεία και των τριών ηθοποιών, οι οποίοι μεταβάλλουν τους ήρωες που υποδύονται κυρίως την Καστανού και τον Παππού Μαραθωνοδρόμο, στην μετάβαση από την ηρεμία της μικρής πόλης στο σύγχρονο ...

Ο Άνθρωπος Ελέφαντας - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Δημήτρης Καρατζιάς, ερμηνεύει με μοναδική πειθαρχία τον Τζον Μέρικ. Η εξαιρετική γλυπτική κατασκευή που φορά στο κεφάλι αλλά και στο χέρι, σε συνδυασμό με την φωνητική – ηχητική ερμηνεία της σωματικής ταλαιπωρίας του Τ...

Lebensraum (Ζωτικός Χώρος) - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ερμηνευτικά ο Πάνος Ζουρνατζίδης, φαίνεται άνετος στον ρόλο του Χειριστή, με καλή διαχείριση της έντασης του, με μια υφέρπουσα ειρωνία στον λόγο του, μια συγκρατημένη επιβολή....

Κάτι Σαν Κήπος–Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση «Κάτι σαν Κήπος», είναι μια εξαιρετική αφορμή για τους ενήλικες συνοδούς να ενεργοποιήσουν κι αυτοί τις αισθήσεις τους όσο οξύνουν τις δικές τους οι πραγματικοί πρωταγωνιστές του έργου....

Charles McPherson Quartet @ Half Note - Review

Κωστής Γωγιός

Το κουαρτέτο του Charles McPherson παίζει και απόψε (Δευτέρα 4/11) στις 21:30. Αξίζει να τον δείτε.

Girls & Boys – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Δώρα Παρδάλη, ερμηνεύει τον εξομολογητικό μονόλογο του Kelly, διατηρώντας μια λεπτότατη ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική εμπλοκή και την περιγραφή των γεγονότων....

Talking Heads - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ανεπιφύλακτα, η παράσταση Talking Heads, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Παπαδάκη και ερμηνεία της πολυτάλαντης και έμπειρης Πηνελόπης Σταυροπούλου, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα αυτή την πε...

Όρνιθες – Η πολιτεία των Πουλιών – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το δίδυμο των Τάσο Ράπτη και Κωνσταντίνου Τσονόπουλου στους ρόλους του Πεισθέτερου και του Ευελπίδη αντίστοιχα, δημιουργούν με την ερμηνεία τους αυτή την αντιπαραβολή ανθρώπινου και φυσικού κόσμου, προκαλώντας γέλιο και ...

Άνθρωποι και Ποντίκια – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Όλοι οι ερμηνευτές εμμένουν σε αυτή την υποκριτική κατεύθυνση, με εξαίρεση τον Μάνο Καζαμία, ο οποίος μέσα σε αυτό το πλαίσιο αναδεικνύει και πιο λεπτές αποχρώσεις του χαρακτήρα του ιδίως όταν πρόκειται για την ερωμένη τ...

Reigen - Δέκα διάλογοι για το Σεξ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Από την άλλη πλευρά ο Γιώργος Χρανιώτης, με εξαιρετική εντιμότητα υποδεικνύει πόση έλλειψη ολιστικής κατανόησης διακρίνει τους άντρες, λόγω της κοινωνικής τους θέσης και των γενικών απαιτήσεων που απορρέουν από αυτήν. ...

Το δικό μας παραμύθι: μια μουσικός, μια καρακάξα κι ένας κάστορας! - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Αυτή η ποιότητα της ερμηνείας τους, δηλαδή η αρχική περσόνα που υποδύονται, και στην συνέχεια ως Κάστορας, Καρακάξα και Μουσικός αναλαμβάνουν να παραστήσουν και τους υπόλοιπους χαρακτήρες, συνιστά καλό θέατρο....

Έγκλημα και Τιμωρία – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γρηγόρης Χατζάκης, ξεκινά με συνοδοιπόρο τον Χρήστο Καπενή μια οδυνηρή περιπλάνηση, και ταυτόχρονα αναζήτηση τόσο διακειμενικά, όσο και δραματικά, μεταχειριζόμενος την αφήγηση σε πρώτο και τρίτο πρόσωπο και ενισχύοντας...

Μέγας Ιεροεξεταστής – Δαιμονισμένοι, Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Λυδία Κονιόρδου, αφηγείται και ερμηνεύει τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή με την εξαιρετική της υποκριτική διαίσθηση, προφέροντας έναν λόγο στέρεο και καθαρό, έναν δραματικό όγκο καλοζυγισμένο και δημιουργώντας εξαρχής την συνε...

«Λήθη» Τρεις νύχτες στην εκκλησία – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Αποκορύφωμα αυτής της αισθητικής επιλογής αποτελεί ο μονόλογος της «Τέχνης», με μια Βίκυ Αδάμου που διατρανώνει την ουσιαστική της υποκριτική αρτιότητα...

HIV – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η εγκεφαλικότητα του κειμένου, η ήσυχη προσέγγιση με το ανύπαρκτο σκηνικό, η υπόσχεση της βίας και του φόβου ως η μόνη αγάπη, αυξάνουν την ερμηνευτική δυσκολία....

Νεφέλες – Κριτική

Οι «Νεφέλες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, είναι παρά το εικαστικό – αισθητικό τους κομμάτι, μια ιδιαίτερα εγκεφαλική προσέγγιση του εν λόγω έργου, με λεπτές αποχρώσεις κριτικού και δεικτικού πνεύματος. Το τέλος των «Ν...

Προμηθέας Δεσμώτης – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Και το ζητούμενο είναι ποια είναι η σκηνοθετική προσέγγιση του Σταύρου Τσακίρη, ο οποίος έχει εξαιρετικούς συντελεστές με εμπειρία και αφοσίωση στο έργο τους, και παραδίδει ένα έργο στο οποίο επικρατούν τα «γκανγκς» ...

Ηλέκτρα / Ορέστης – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Στο σκηνοθετικό πλαίσιο του Ivo van Hove, τόσο ο Christophe Montenez (Ορέστης), όσο και η Suliane Brahim (Ηλέκτρα), είναι αψεγάδιαστοι, όπως και όλοι οι ηθοποιοί που έχουν αφοσιωθεί στην έμπνευση του....

Ιφιγένεια η εν Αυλίδι – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Ανθή Ευστρατιάδου είναι μια σαρωτική Ιφιγένεια είτε ως παιδούλα που παίζει με τον πατέρα της και κρεμιέται από πάνω του είτε ως νεαρή που αυτοθυσιάζεται για το κοινό καλό....

Άρης – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο «Άρης» της Σοφίας Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη και τον Τάσο Σωτηράκη στον ομώνυμο ρόλο, είναι μια παράσταση αφορμή να συλλογιστούμε την ατομική πολιτική μας ευθύνη, την Ιστορία μας και τις συνέπειες της στο...

Kanata – Επεισόδιο 1ο – Η διαμάχη – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Συνολικά η εμπειρία από την παράσταση του Robert Lepage, Kanata – Επεισόδιο I – Η διαμάχη, είναι όμορφη και συναρπαστική στο βαθμό που θα επιλέξει κάποιος να επιδείξει ενσυναίσθηση στο θέμα της κοινωνικής αορατότητας και...

Omara Portuondo - Last Kiss - Review

Γιάννης Βλαχαντώνης

Η Omara έκατσε σε μια πολυθρόνα στη μέση της σκηνής και σκέπασε τον ουρανό του Κεραμεικού με την παρουσία της.

Ξένες Πόρτες – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Μάνος Καρατζογιάννης, σκηνοθετεί αυτή την γυναίκα (Νένα Μεντή) σαν είναι η ίδια ένας κόσμος ολόκληρος.

Athens Rock - Review

Κωστής Γωγιός

Slayer / Rotting Christ / Leprous / Suicidal Angels live @ OAKA

Κόντρα στην Ελευθερία – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Είναι αδύνατο να παρακολουθήσεις αυτή την παράσταση και να μην αισθανθείς οικειότητα, καθώς αντικατοπτρίζει σύγχρονες καταστάσεις και μιλά από καρδιάς για το παρόν στο οποίο ζούμε....

Αυτόχειρες Παρθένοι – κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο συνδυασμός των νέων μέσων με την ενδυματολογική προσέγγιση του Ανιμε, σε ένα σκηνικό τόπο που θυμίζει έργο του Πάικ, πραγματικά φέρνει έναν τελείως διαφορετικό τρόπο θεώρησης της θεατρικής λειτουργίας. ...

Μήδεια – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Νίκος Δερτιλής δείχνει την υποκριτική του διάνοια, με την άνεση που προσεγγίζει δύο εκ διαμέτρου αντίθετους ρόλους, τον Κρέοντα και τον Αιγέα. ...

Ορέστεια – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Πρόκειται για μια συνεκτική, σύγχρονη προσέγγιση της «Ορέστειας» που αξίζει να την δείτε και σίγουρα θα κεντρίσει το μυαλό σας και την σκέψη σας. ...

Οιδίπους – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ως θεατής αισθάνθηκα το αναπόδραστο του ήρωα, ο οποίος πρωταγωνιστεί αλλά δεν πρωτοστατεί, και ταυτόχρονα, μια βιαιότητα επιβολής στον χώρο έμψυχο και άψυχο, σαν μια κυνική απόπειρα επανάληψης της Οιδιπόδειας προκατάληψη...

Γιαννούλα η Κουλουρού – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η ερμηνευτική δεινότητα των Μιχάλης Συριόπουλος, Κίμωνας Κουρής, Αθανασία Κουρκάκη, οι οποίοι αναλαμβάνουν να υποδυθούν ένα «χορό» - τον χορό των Πατρινών-, με κορυφαίο τον Συριόπουλο είναι αριστοτεχνική. ...

Άγνωστη Γη – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Δραματουργικά, η πρόταση της Ομάδας Φρέαρ είναι φρέσκια, ανανεωτική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, για τον τρόπο με τον οποίο συνδέει τις ανθρώπινες αναμνήσεις με τον αστικό ιστό μετουσιώνοντας τις εμπειρίες σε αστικούς μύ...

Πανούκλα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η σκηνοθεσία στηρίζεται σε δύο βασικούς άξονες, μια δραματική αφήγηση που ερμηνεύει με λιτότητα και διακριτική άνεση ο Τάσος Ράπτης και μια δραματοποιημένη περφόρμανς που έχει σαν κύριο στόχο την χρονική αφήγηση μέσα από...

Himmelweg (Ο δρόμος για τον ουρανό) – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Νίκος Ψαρράς και ο Δημήτρης Παπανικολάου, είναι ένα εκπληκτικό δίδυμο που ισορροπεί την ερμηνεία του ανάμεσα σε δύο σχήματα: αυτό ενός φοβικού ηθοποιού - δογματικού σκηνοθέτη και εκείνο του εξουσιαστή - εξουσιαζόμενου...

Λαχταρώ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η ερμηνεία της Μπρούσκου δεν έχει ως πρόσχημα το φύλο, άλλωστε στην παράσταση, οι ηθοποιοί σχηματικά ανταποκρίνονται ο ένας στον άλλο σε επίπεδο απεύθυνσης, καμιά σεξουαλική νύξη δεν λαμβάνει χώρα....

Χρύσιππος – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Ράνια Οικονομίδου, είναι απολαυστική, συγκινητική, απλά υπέροχη από την πρώτη έως την τελευταία σκηνή κι αντίστοιχα ο Γιάννης Σιαμσιάρης, σ’ αυτήν την εκβιαστικά ανακουφιστική εξομολόγηση του....

Η απαγωγή της Τασούλας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Ελένη Στεργίου και ο Δημήτρης Καπετανάκος στους ρόλους της Τασούλας και του Κώστα, πραγματικά ξεπερνάνε τον εαυτό τους, με μια ποιότητα παρουσίας και ερμηνείας που συγκινεί σαν το άδολο του πρώτου ερωτικού σκιρτήματος....

Τα Βρώμικα Χέρια – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Φυσικά οι ερμηνείες είναι λιτές, σαφώς προβάλουν την δυναμική της φωνής και του ηχοχρώματος, παρά της σωματικής ερμηνείας, γεγονός που λειτουργεί αμφίθυμα όταν υπάρχει ένα κείμενο τόσο βαθιά φιλοσοφικό όσο το συγκεκριμέν...

Τω Μάθειμα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο James Rodi στον ρόλο του μαθητευόμενου ατόμου, εδραιώνει την σκηνοθετική προσέγγιση και επισημαίνει και τον παραλογισμό αυτής της υπερβολής που θέλει να επιβληθεί από τους «γνώστες» στους μαθητευόμενους. ...

Narita Airport – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση ‘Narita Airport’, είναι μια εξαιρετική δουλειά, με ικανές δόσεις συναισθηματικής φόρτισης, χιούμορ, ανατροπής και καλών ερμηνειών. ...

Το Αποτύπωμα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Δημήτρης Μανδρινός υποστηρίζει την ανατροπή, την μεταμόρφωση και την ενοχή του επιζήσαντα ενώ είναι συγκινητικός όταν συναντά την αλήθεια του. ...

Four no reason - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο σουρεαλισμός και ο Μαγκρίτ, γίνονται μια εξαιρετική αφετηρία για την παράσταση της Νάντιας Παλαιολόγου, προσφέροντας πρωτίστως μια εικαστική δημιουργία, όπου ο χορός γίνεται η κίνηση του πινέλου και η προοπτική των πι...

ΜΕΛΑΧΡΑ ή Το Λουλούδι της Φωτιάς – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η «Μελάχρα ή το Λουλούδι της Φωτιάς» είναι μια άψογη παράσταση, με πλήθος δραματουργικών στοιχείων και αισθητικών παιχνιδισμών που σαγηνεύουν τους θεατές. ...

Οι 7 κόρες της Εύας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

«Οι 7 κόρες της Εύας», είναι μια υπέροχη παράσταση, με πληθώρα πληροφοριών, υπέροχα συναισθήματα ομόνοιας και αλληλεγγύης και εξαιρετικές ερμηνείες....

Όταν τα χελιδόνια κλαίνε - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Τάκης Παρασκευόπουλος ξεχωρίζει στην ερμηνεία του ως Στρατιώτης, ενώ ο Μανώλης Κλωνάρης επιδεικνύει μια σπάνια προσαρμοστική ικανότητα καθώς μεταπηδά από το ρόλο του Διοικητή στον ρόλο του Σομαλού ταξιδιώτη. Ο Άγγελος ...

Μισά Μισά - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι Θανάσης Δήμου και Θάνος Τοκάκης, είναι εξαιρετικοί! Έχουν ενέργεια, ρυθμό, καλοδουλεμένους χαρακτήρες με συμπαγή χαρακτηριστικά. Είναι δύο καταπληκτικοί ηθοποιοί, που αποδεικνύουν με κάθε ερμηνεία τους ......

Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η τραχύτητα του, ακόμα κι ο τρόπος που αφήνει να εννοηθεί ότι είναι ερωτευμένος με την Σαλομέ, έρχονται σε μια αντίθεση με την φινέτσα της Δώρας Χρυσικού, που υποδύεται την αναρχική πόρνη πολυτελείας....

Ιβάνωφ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κόμης, κραυγάζει επανειλημμένα ότι θα πρέπει δυστυχώς να κάνει «αυτή την κτηνωδία» και να παντρευτεί την πλούσια Μπαμπάκινα, που ερμηνεύει με την σπάνια κινησιολογική της χάρη και την εκφραστικότητα του προσώπου της η ...

Ευτυχισμένες Μέρες - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Μαρία Παρασύρη είναι μια εξαιρετική Ουίνι, σπαρακτική και κωμική, ενεργητική παρά την καθήλωση της, μελωδική και ταυτόχρονα ά-τονική....

Ένας Ανεπαίσθητος Πόνος – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η σκηνοθεσία της Χριστοφή, αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ερμηνείας από τον θεατή ανοιχτά, κάτι που είναι εξαιρετικά γενναιόδωρο. Μπορεί να είναι μια αλληγορία περί μητριαρχίας, μπορεί να είναι μια παράξενη κωμωδία, μπορεί να ...

Ιταλική Νύχτα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Παντελής Φλατσούσης κυριαρχεί επί του έργου που σκηνοθετεί, φαίνεται η βαθιά μελέτη που έχει κάνει, η σαφής κατεύθυνση και ουσιαστική σκηνοθεσία επί σκηνής...

H Αρχή του Αρχιμήδη - κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Παρά την τεχνική δυσκολία, είναι όλοι τους πάρα πολύ καλοί, ειδικά στις πιο συναισθηματικές σκηνές της Μαρίας Φιλίνη και του Μιχάλη Συριόπουλου που πραγματικά πειθαρχούν την ερμηνεία τους μέσα σε αυτό το πλαίσιο εναλλαγή...

Φαλακρή Τραγουδίστρια - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Φαίη Ξυλά είναι καταπληκτική, επιδεικνύει μια άρτια και πειθαρχημένη τεχνική, αναδεικνύει μέσα από αυτή την φόρμα της «μαριονέτας», όλα εκείνα τα λεπτά στοιχεία της φλεγματικής κυρίας Σμιθ....

Φυλές - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση «Φυλές» είναι μια παράσταση αναμφισβήτητα πολυεπίπεδη, με πλείστη τροφή για σκέψη, και μια πραγματική συλλογιστική πάνω στην ενσυναίσθηση, που δεν της λείπει το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός. ...

Λεόντιος και Λένα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη και τεχνικά πολύ υψηλού επιπέδου σπουδή πάνω σ’ αυτό το σπάνιο για την δομή και τα χαρακτηριστικά του έργο του Γκέοργκ Μπύχνερ. ...

Kovacs / The Crashes live - Review

Κωστής Γωγιός

Τα τρία χρόνια από την τελευταία της εμφάνιση την έκαναν να (μας) έχει λείψει και φρόντισε με την εμφάνισή της να μας αποζημιώσει. Υπάρχουν καλλιτέχνες που, όταν τραγουδάνε, αντιλαμβάνεσαι στη φωνή τους τα διάφορα συναισ...

Εκκλησιαστής – κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το μοναδικό σκηνικό είναι ο ίδιος ο ερμηνευτής, αρχικά η σκηνική εγκατάσταση που ενδύεται, και στην πορεία αυτό το κοστούμι τοτέμ από το οποίο τελετουργικά θα ελευθερωθεί....

Ο Επιθεωρητής Έρχεται – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

«Ο Επιθεωρητής Έρχεται», σε σκηνοθεσία Γιώργου Φρατζεσκάκη είναι μια πολύ όμορφη παράσταση, που αφήνει χώρο στο μυαλό και την ψυχή του θεατή να αναμοχλεύσει την κοινωνική του ιστορία και να σκύψει βαθιά πάνω από τις ευθύ...

Ο θείος Βάνιας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κώστας Κουτσολέλος είναι ένας συντετριμμένος Θείος Βάνιας, ένας ζωντανός Θείος Βάνιας και η Σύρμω Κεκέ μια δυνατή Σόνια που αγαπά την ευαλωτότητα της και γι’ αυτό μπορεί να τους φροντίσει όλους....

Επειδή αυτή ήταν αυτή κι εγώ ήμουν εγώ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η νέα παράσταση της Ομάδας HashArt είναι νεανική και ευχάριστη, όπως σε κάθε παράσταση της, και αυτή κρύβει μέσα της ένα εξαιρετικό μονόλογο και μια αυτοσαρκαστική διάθεση που ενισχύει το τραγί – κωμικό χαρακτήρα της....

Οι δανειστές – κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γρηγόρης Χατζάκης, προτείνει μια παράσταση του έργου «Δανειστές», με εξαιρετικά στοιχεία του κωμικού, λόγο σύγχρονο, και καλούς ερμηνευτές που υπηρετούν άξια τα κωμικά στοιχεία των λόγων των χαρακτήρων που υποδύονται ...

Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Όλοι ανεξαρτήτως οι ερμηνευτές, επιδεικνύουν άριστη τεχνική και μελέτη του ίδιου του έργου και των ρόλων που καλούνται να ερμηνεύσουν ενώ οι ανάγκες της παράστασης και ο πήχης είναι βαλμένος πολύ υψηλά....

Eroica – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο εξαιρετικός θίασος, που ερμηνεύει με τόση ευθύνη και ευθύτητα τους βασικούς χαρακτήρες, είναι συγκλονιστικά πιστός στο σκηνοθετικό όραμα της Μαρκοπούλου χωρίς να λείπει η ατομική ερμηνεία....

Mια Ζωή στο Θέατρο - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γρηγόρης Σταμούλης είναι ένας εξαιρετικός μεγαλόστομος και εύθραυστος Ρόμπερτ, με περίσσια ενέργεια την οποία διαχειρίζεται στο ακέραιο. Μαζί του ο Χρήστος Καπενής είναι ο λίγο πιο μαζεμένος αλλά εξίσου ευθύβολος Τζον...

Αντιγόνη, μια Ύβρις – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Βίκυ Μαστρογιάννη, ξεπερνά τον εαυτό της ως Κρέων, πάντα είναι μια πειθαρχημένη και γενναιόδωρη ηθοποιός, όμως με τον Κρέοντα αυτόν ανεβάζει πολύ υψηλά τον πήχη τόσο σε επίπεδο τεχνικής όσο και σε κατάδυση στον χαρακτή...

Το κτήνος στο Φεγγάρι – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κώστας Αρζόγλου διαθέτει μια σπάνια ισορροπία ανάμεσα στο χιούμορ και την ανάγλυφη ανταπόκριση των γεγονότων. Είναι ο άνθρωπος που μας διηγείται τη ζωή των Τομασιάν, την ιστορία της Γενοκτονίας, γίνεται ένας Αράμ, μια ...

Αιώνες μακριά από την Αλάσκα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Μην το σκεφτείτε δεύτερη φορά, κλείστε θέση για την «Αλάσκα», είναι μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε.

Χειμερινοί Κολυμβητές live @ Half Note - Review

Κωστής Γωγιός

Τραγούδια, πρόζα, ανέκδοτα, εξαιρετικοί μουσικοί, αγαπημένα τραγούδια, τραγούδια που δεν έχεις ξανακούσει, όλα είναι εκεί. Η βραδιά έκλεισε με τον σκοπό του αποχαιρετισμού και με εμάς να περιμένουμε την επόμενη συναυλία ...

Ο Καραφλομπέκατσος & Η Σπυριδούλα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Θύμιος Κούκιος, είναι συγκλονιστικός μέσα στην πορεία του πληγωμένου χωρισμένου άντρα που ερμηνεύει. Το γκροτέσκο και το νατουραλιστικό στοιχείο εναλλάσσονται στην ερμηνεία του, αφήνοντας να αναδυθεί η ευαλωτότητα ενός...

«Αν αργήσω, κοιμήσου +» - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Αν παρακολουθήσετε την παράσταση, είναι βέβαιο πως θα γελάσετε, πιθανώς γιατί κάπου θα διακρίνετε και τα δικά σας παθήματα στο ερωτικό γαϊτανάκι....

Ηedda Gabler - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Παρθενόπη Μπουζούρη, είναι μια Αμλετική Έντα, στα όρια της τρέλας, με ικανές εντάσεις, εσωτερικότητα που εκφράζεται ανάγλυφα στο πρόσωπο της, αλλά και στις σωματικές της παραφορές. ...

Agathe Jazz Quartet live @ Half Note - Review

Κωστής Γωγιός

Η Agathe έχει μια εξαιρετική φωνή, που σε συνδυασμό με την εξωτική ομορφιά της, μαγνητίζουν βλέμμα και αυτιά. Το πιο χαρακτηριστικό, όμως, πάνω της είναι οι εκφράσεις της και ο τρόπος που τραγουδά ...

Η Απειλή – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γιάννης Λεοντάρης, σκηνοθετεί με αξεπέραστη σεμνότητα και ευφυία μια παράσταση που όσο απλή φαίνεται τόσο σύνθετη είναι στο βάθος της...

Η Απελευθέρωση - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ερμηνευτικά ξεχωρίζουν οι Βασίλης Βηλαράς (Χανς) και ο Γιάννης Παπαϊωάννου (Βλάσσιος), καθώς και οι ρόλοι τους σηματοδοτούν τα δύο άκρα τα οποία πλαισιώνουν αυτή την οικογένεια. ...

Εκάβη – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Αυτή η παραγωγή της «Εκάβης» από το Stanford Repertory Theater, έχει ξεκάθαρες προθέσεις: αν και ο πόλεμος τελείωσε, η βία δεν τέλειωσε. ...

Ορέστης – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Σε αυτή την κατεύθυνση ένα εξαιρετικό παράδειγμα συνδυασμού και των δύο στοιχείων (σκηνικής παρουσίας και δραματικής ερμηνείας) είναι ο Νικόλας Μαραγκόπουλος ως αγγελιοφόρος....

Τρωάδες – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για θεατρική μέθοδο, στην σκηνή αυτή αλλά και στην σκηνή της Κασσάνδρας (Έλλη Μερκούρη), υπάρχει σαφέστατη μελέτη και σκληρή εργασία που αποφαίνεται στην σκηνική παρουσία και ερμηνεία όλων των ηθο...

Αντιγόνη – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί - και ερμηνεύει έναν εξαιρετικό φρουρό και έναν φορτισμένο Τειρεσία – μια Αντιγόνη που πρωτίστως σέβεται τον Σοφοκλή, κατ’ επέκταση σέβεται απόλυτα τους ρόλους του έργου ...

We are leaving – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Προσωπικά απόλαυσα και τα 210 λεπτά της παράστασης, κάθε σκηνή ήταν μελετημένη να δίνει τροφή στις επόμενες, κάθε δράση είχε μια μακροχρόνια συνέπεια κι αυτό το κτίσιμο είχε ανάγκη τον χρόνο για να λειτουργήσει και να δρ...

Άγγελος Εξολοθρευτής – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο «Άγγελος Εξολοθρευτής» είναι πέραν κάθε αμφιβολίας μια αιχμηρή κριτική στα αστικά πρότυπα, χωρίς όμως να χάνει στιγμή την φρεσκάδα του σουρεαλιστικού δράματος. Προσωπικά, θα ήθελα να το ξαναδώ ......

Οδυσσέας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

H Elephas Tiliensis, Δημήτρης Αγαρτζίδης και Δέσποινα Αναστάσογλου, σκηνοθετούν δύο επεισόδια από τον Οδυσσέα του Τζόυς, με εξαιρετική φρεσκάδα και ανανεωτική ματιά αποδίδοντας σε βαθμό τελειότητας την συγγραφική και υφο...

Πορνοστάρ – Η Αόρατη βιομηχανία του Σεξ, Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος, σκηνοθετεί μια ταινία μέσα σε μια παράσταση μιλώντας για τον ερωτικό κινηματογράφο. Φαίνεται παράδοξο, αλλά αυτό υποδηλώνεται από τους οπερατέρ τις ηθοποιούς που φαίνονται να περπατούν ανάμεσα στα σ...

Απομίμηση Ζωής – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η « Απομίμηση Ζωής» διακρίνεται από μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο τεχνικό σκέλος και τις δυνατές ερμηνείες, με όμορφες ανατροπές που διατηρούν το ενδιαφέρον και την προσοχή του θεατή...

ΤΡΙΣΤΑΝΟΣ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Τριστάνος της ομάδας Προτσές, είναι μια εξαιρετική παράσταση με μοναδική χρήση του χιούμορ, με εκπληκτικές ερμηνείες και καταδεικνύει την βαθιά μελέτη του συνόλου του έργου του Τόμας Μαν. Αναμφισβήτητα μια παράσταση πο...

Lara Fabian @ P. Faliro Olympic Complex - Review

Κωστής Γωγιός

There are artists who have fanatic audiences and big fan clubs. There are other artists who have some well-known songs / hits that lure the audiences to their shows. And there is Lara Fabian

Melentini @ Temple - Review

Κωστής Γωγιός

Η Melentini επί σκηνής ξεχειλίζει ευαισθησία, δημιουργεί ατμόσφαιρα και καταφέρνει να αποδώσει εξαιρετικά την «εσωτερικότητα» των κομματιών της μπροστά σε πολύ κόσμο. Όσο «ιδιωτική» απόλαυση κι αν μοιάζει η ακρόαση της σ...

Medeamaterial (Μήδειας Υλικό) – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Ευφροσύνη Μαστρόκαλου, σκηνοθετεί το έργο του Müller, μεταχειριζόμενη σύγχρονα μέσα, βίντεο - προβολή, ηχητικό περιβάλλον αλλά και μεταχειριζόμενη τη φωνή των ηθοποιών σαν να πρόκειται για φωνές που αναδύονται από τα β...

Afrodyssey Orchestra @ Half Note - Review

Κωστής Γωγιός

Τεχνική μουσική γεμάτη ρυθμό, ταλέντο και multiculti μελωδίες που γεμίζουν το χώρο εικόνες μιας άλλης ηπείρου, που όμως την Πέμπτη το βράδυ έμοιαζε τόσο κοντινή. ...

Η Θυσία του Αβραάμ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης (Αβραάμ) και η Δέσποινα Σαραφείδου (Σάρα), με την μετρημένη και γεμάτη εσωτερικότητα ερμηνεία τους επιτρέπουν στους στίχους να κυλήσουν αβίαστα προς το κοινό, αποτρέποντας από συναισθηματική φόρτιση. ...

Ένας Στρατιώτης που τον λέγαν Λαβ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Όλοι οι ερμηνευτές ανεξαιρέτως, είναι εκπληκτικοί σε αυτή την σωματική και λεκτική αναμέτρηση. Θα ξεχωρίσω ...

Earl Thomas Band @ Half Note - Review

Κωστής Γωγιός

Ένας μεγάλος καλλιτέχνης των blues σε μια 4ήμερη επίσκεψη του στην Ελλάδα που ήρθε να παρουσιάσει πως πρέπει να ακούγονται τα blues σήμερα και κυρίως πως πρέπει να παίζονται ζωντανά....

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το μεγάλο ενδιαφέρον έγκειται στην άνεση με την οποία ηθοποιοί και χαρακτήρες αλλάζουν «στρατόπεδα», χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Παναγιώτης Ιωσηφίδης ως Δελφίνος και Καρδινάλιος. ...

Παύλος Παυλίδης & The B-movies @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Ένα Piraeus Academy, που από ότι φαίνεται του πάει πολύ. Απίστευτη ενέργεια, απίστευτος κόσμος και μια πάρτι διάθεση άλλης εποχής. Εποχής χωρίς κινητά, χωρίς σκοτούρες, με μουσική, χορό και το ελληνικό ροκ στο προσκήνιο....

Εκπνοή - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι δύο ερμηνεύτριες, Στέλλα Μαγγανά και Κατερίνα Κυβετού, ενσαρκώνουν τα δύο στοιχεία της δράσης και αντίδρασης σε αυτή την ακατάπαυστη ροή λόγου όπου η μια επεμβαίνει στην ροή λόγου της άλλης σε μια τέλεια αλληλουχία ει...

Danny Elfman’s Music From the Films of Tim Burton @Lincoln Center, New York

Boem Team

Η είσοδος του μαέστρου στην σκηνή, η μαγευτική παρουσία της πολυμελούς συμφωνικής ορχήστρας και της στοιχισμένης χορωδίας στο φόντο, κάτω από το αχνό βιολετί φως, προμήνυε την έναρξη της πολυαναμενόμενης συναυλίας....

Λεόντιος και Λένα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η πρώτη εμφάνιση της Φωτεινής Παπαχριστοπούλου, μια ηθοποιός εξαιρετικά ταλαντούχος που πρόσφατα απολαύσαμε στο «Φιντανάκι» στην Πειραματική του Εθνικού, είναι υπέροχη και ειδικά στη δεύτερη σκηνή που ερμηνεύει την παραμ...

1000mods / Wish Upon A Star @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Οι 1000mods σε φόρμα, με εξαιρετική ενέργεια και διάθεση, έπαιξαν για πάνω από 2 ώρες και τόσο με το setlist, όσο με την απόδοσή τους δεν άφησαν κάποιον παραπονεμένο. «Όπου και να πάμε, εδώ είναι πάντα διαφορετικά. Είναι...

Βαθύς Αναστεναγμός - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Με εφαλτήριο το έργο της Nancy Huston «Dolce Agonia» και σημαντικούς ερμηνευτές του χορού, της μουσικής και της περφόρμανς, ο «Βαθύς Αναστεναγμός» είναι μια παράσταση πλούσια σε συναισθήματα, χιούμορ και αυτοσαρκασμό, πο...

Το Προξενιό της Αντιγόνης - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Σαν θεατής, με την εν λόγω παράσταση, έχεις το ελεύθερο να προσεγγίσεις το έργο και με έναν καθαρά συμβολικό τρόπο, ακόμα κι αν δεν τιτλοφορείται ως «συμβολικό»....

Το παιχνίδι της Σφαγής – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Υπάρχουν σκηνές - ειδικά σ’ αυτές που πρωταγωνιστούν οι Γιώργης Τσουρής και Στέλιος Ιακωβίδης – που τηρούν ένα εξαιρετικό μέτρο αρμονίας ανάμεσα στο κωμικό και το γκροτέσκο επιτρέποντας την έκφραση των λεπτότερων συναισθ...

Χειμερινοί Κολυμβητές @ Half Note - Review

Κωστής Γωγιός

Ο Αργύρης Μπακιρτζής λέει τον τίτλο και μια μικρή ιστορία πριν από κάθε τραγούδι, οι υπόλοιποι Κολυμβητές πετάγονται κάθε τόσο να συμπληρώσουν κάτι και εσύ κοιτάζεις χαμογελαστός αυτή τη μουσικοθεατρική παράσταση, γεμάτη...

Kβάντα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο τρόπος παρουσίασης που επέλεξε η Χριστίνα Χριστοφή είναι ευφυής, δύσκολος αλλά αναγκαίος για να υποδείξει αυτή την μετέωρη στιγμή της υποκριτικής όπου ο χρόνος καμπυλώνεται μόνο για τους θεατές ...

Μαζί σου για το τίποτα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι θεατές παρακολουθούμε τουλάχιστον τέσσερις διασκευές του έργου, ευφάνταστες, κωμικές, εύστοχες και ταυτόχρονα ξεδιπλώνονται τα ταλέντα όλων των ηθοποιών με εκκωφαντικό τον Άμλετ του Μαγκλάρα...

Ακυβέρνητες Πολιτείες: Η Νυχτερίδα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Για όποιον έχει δει και τις δύο προηγούμενες παραστάσεις: τη «Λέσχη» και την «Αριάγνη», η ατμόσφαιρα στην «Νυχτερίδα» είναι σαφώς πιο βαριά, πιο φορτισμένη καθώς πλησιάζουμε τα γεγονότα που θα οδηγήσουν στον Ελληνικό Εμφ...

Υμπύ Τύρρανος – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο «Υμπύ Τύραννος» στην Πειραματική του Εθνικού είναι μια ευφάνταστη, ξεκαρδιστική αλλά και αιχμηρή ανάγνωση – αναπαράσταση του έργου του Ζαρρύ με ευφυή σκηνοθεσία και εξαιρετικές ερμηνείες....

Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ; - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Δήμητρα Χατούπη είναι μια γοητευτική, σαγηνευτική και ιδιοφυής αλκοολική, που μεταχειρίζεται το μόνο, που της επέτρεψε ο «μπαμπάς», όπλο: το φύλο της. Ο Άκις Βλουτής είναι ο εκπρόσωπος μιας υπαρξιακής παρακμής σ’ αυτό ...

Φόνος Με Ενδεχόμενο Βλακείας - Κριτική

Λιάνα Τζιμογιάννη

Η Μάρα Χωματίδη πλέκει περίτεχνα μια υπόθεση που ενώ κατατίθεται με απλή γραφή, είναι πολυσύνθετη. Ενώ δηλαδή το καίριο γεγονός καταγράφεται γύρω από ένα τραπέζι, μπαίνουν σαν σφήνες γεγονότα που έχουν συμβεί σε διαφορετ...

Ένας ακόμη ήρωας, μια ελεγεία για τον αδύναμο άνθρωπο - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Εμπνευσμένη η σκηνή της ξιφομαχίας με φωτόσπαθα, αλλά και η συγκινητική ερμηνεία της Μυρτώς Πανάγου στην ηλικιωμένη πόρνη που γίνεται άγαλμα. Υπάρχει διάχυτη η ενέργεια της πρώτης σκηνής του πάρτι...

Μήδεια μηδέν στο κόκκινο – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η μελετημένη κινησιολογία αλλά και ο σχεδόν ποιητικός λόγος οδηγούν σταθερά την ερμηνεία της Δέσποινας Σαραφείδου. Η εσωτερική πάλη, που αναπαρίσταται με αυτό το ιδιόρρυθμο παιχνίδι με την σκιά της είναι εντυπωσιακή ...

Σε μια … Μέρα του Άλλεν Μπάρτον - Review

Κωνσταντίνος Μπουγάς

Ένας σεισμός 4,4 Ρίχτερ δεν ήταν ικανός να σηκώσει από τις θέσεις του το κοινό στο Black Box του ΙΜΚ. Λογικό, αφού ήδη το είχε ταρακουνήσει με τις ερμηνείες τους δύο εξαιρετικά εκπαιδευμένοι ηθοποιοί του θεάτρου, ο Κίμων...

MayaBuff – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γιάννης Μανταφούνης παίρνει το έργο του Μαγιακόφσκι και το μεταφέρει στην επικαιρότητα εκατό χρόνια από την συγγραφή και πρώτη παρουσίαση, με την ορμή και την φρεσκάδα ενός καλλιτέχνη του σήμερα....

Μπολιβάρ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Δεν είναι μόνο το ποίημα του Εγγονόπουλου αλλά το σύνολο της εικαστικής του δημιουργίας που διαποτίζει την δουλειά του Γιάννη Σκουρλέτη. Ο Αντώνης Γκρίτσης σαν να ‘χει ξεπηδήσει από πίνακα του Εγγονόπουλου, ξεκινά την ερ...

Finchley Road - Κριτική

Γιάννης Αντωνόπουλος

Ο Πάνος Μπίρμπας σε αυτό το άλμπουμ δείχνει ωριμότερος στιχουργικά, μουσικά και φωνητικά και καταφέρνει να δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα που άνετα στέκεται στις διεθνείς παραγωγές. Από τις μελωδικές μπαλάντες σε οδηγεί στο...

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΝΙΚΛΗ ΣΟΛΩΜΟΥ Η ΔΙΑΦΑΝΗ - Κριτική

Γιάννης Δ. Καρνεσιώτης

Η διάφανη Αγγέλικα του Περικλή Μοσχολιδάκη, με την ειλικρίνεια των προθέσεων και των λόγων της, κάνει το δράμα μιας ποπολάρας του 19ου αι. να μας αφορά σήμερα, να μας νοιάζει. Και το καταφέρνει με την υποκριτική δεινότητ...

Ο_Μισ@νθρωπος - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Αμαλία Νίνου δε θα σας αφήσει σε ησυχία με την μεθυσμένη από έρωτα για τον Αλσεστ Αρσινόε, ενώ ο Χάρης Κρεμμύδας στην συγκλονιστική ερμηνεία του ποιήματος του Ορόντ θα σας μείνει αξέχαστος, η Αριστέα Σταφυλαράκη και ο ...

Οι αιχμάλωτοι των Εξαρχείων – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

«Οι Αιχμάλωτοι των Εξαρχείων» είναι μια πολύ αξιόλογη πρόταση, κυρίως γιατί δεν ‘υποκρίνεται’ μια κατάσταση αλλά την αναπαριστά τόσο ρεαλιστικά όσο και συμβολικά. ...

H κυρία Ντάλογουεϊ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση της Μαρίας Ξανθοπουλίδου χωρίς να παρακάμπτει την «αγωνία», διαθέτει μια ευαίσθητη αισιοδοξία καθώς κοιτάζει βαθιά μέσα στο πολύπλοκο γυναικείο σύμπαν και το αποκαθιστά στο θρόνο του....

Active Member @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Ακούστηκε πολλές φορές η ιαχή “Low bap” από το «διψασμένο» κοινό, που ακόμα και 6 ώρες να έπαιζαν πάλι θα ζητούσε κι άλλο. Το κοινό τραγούδησε αγαπημένους στίχους, αγκαλιάστηκε στο τελευταίο κομμάτι και κυρίως πέρασε καλ...

Μια Πορνογραφική Σχέση – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση «Μια Πορνογραφική Σχέση», είναι μια ειλικρινής ανάγνωση αισθημάτων και προθέσεων με ιδιαίτερα λιτές αλλά πλούσιες ερμηνείες και εξαιρετικούς συντελεστές που δημιουργούν ένα αισθησιακό περιβάλλον....

Πάνος Μπίρμπας live @ Faust - Review

Κωστής Γωγιός

Ο Πάνος Μπίρμπας έχει την ικανότητα να δημιουργεί ατμόσφαιρα. Αν έκλεινες τα μάτια σου στο Faust, τα κομμάτια θα μπορούσαν να σε ταξιδέψουν σε παγωμένα σοκάκια της Αγγλίας ή να κάνεις εικόνα τους στίχους κάθε τραγουδιού ...

Οπερέττα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η «Οπερέττα» είναι μια άρτια εικαστικά, δραματουργικά και μουσικά πρόταση που επανασυστήνει ένα είδος θεάτρου με ξεχωριστή θέση. ...

Η Μυθιστορία του κυρίου Μολιέρου – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η «Μυθιστορία του κυρίου Μολιέρου» από την Θεατρική Ομάδα Κωφών «Τρελά Χρώματα» είναι μια παράσταση που αντιμετωπίζει ισότιμα την νοηματική γλώσσα και την ομιλούσα, χωρίς να επιμένει στη σωματικότητα, «μιλάει» μέσα από τ...

Μάρτυρας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση της ομάδας PROVA T.O. στον Πολυχώρο Vault, έναν χώρο που διακρίνεται για τις καλλιτεχνικές του επιλογές είναι μια αιχμηρή και άρτια δραματουργικά πρόταση. ...

Το Φιντανάκι – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το Φιντανάκι σε σκηνοθεσία του Ανέστη Αζά, είναι μια παράσταση δημιουργική, ευφυής, ειλικρινής και άμεση, που θα σας εκπλήξει! ...

Kaleo / Angelika Dusk live @ Piraeus Academy

Κωστής Γωγιός

Οι 5 νεαροί Ισλανδοί ρόκαραν, μας έκαναν να κουνηθούμε, δημιούργησαν στιγμές λατρείας με ουρλιαχτά και φωνές, ενώ έβλεπες και κόσμο να κρατάει ζωγραφιές με το συγκρότημα ή και χαρτόνια με μηνύματα. ...

Ο ήχος που έχει το χώμα στο μικροσκόπιο – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Μια sui generis παράσταση μέσα στην παράσταση, σαν να βλέπεις το έργο να γράφεται την ώρα που σχηματίζεται μέσα στο μυαλό τους, όπως ακριβώς συμβαίνει και με το τραγούδι τους....

Proof – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Υπάρχει μια ολοκλήρωση σκηνών τέτοια που σε παραπέμπει σε κινηματογραφικά καρέ. Εντούτοις αυτό διόλου υπονομεύει τις ερμηνείες αλλά και την ατμόσφαιρα που μεταφέρεται στον θεατή. ...

ΟΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ - Κριτική

Γιάννης Δ. Καρνεσιώτης

Ο Δημήτρης Καρατζιάς έχει αναντίρρητα διεκπεραιώσει εδώ έναν σκηνοθετικό άθλο, καθοδηγώντας ιδιοφυώς έναν χορό αρχαίας τραγωδίας....

Ωκεανός - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Υπάρχει μια εικαστική συγκρότηση μέσα στην οποία θα συμπεριλάβω και την σκηνοθεσία και τον φωτιστικό σχεδιασμό, καθώς μέσα από μια ιδιόμορφη γλυπτική εφαρμογή, η ερμηνεύτρια αλληλεπιδρά με το «σκηνικό» και την ερμηνεία τ...

Μικαέλα Δαρμάνη @ Θέσις 7 - Review

Γιάννης Αντωνόπουλος

Επιτέλους ζωντανές εμφανίσεις εκτός στεγανών και σίγουρων τραγουδιών, εκεί που ο κόσμος τραγουδάει παρέα με την Μικαέλα εκεί σιωπά στο αμέσως επόμενο τραγούδι για απολαύσει την ερμηνεία και την ζέστη της φωνής και της πα...

Πέερ Γκυντ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Συνοδοιπόροι στο ταξίδι του Πέερ, η Άζε η μητέρα του, την υποδύεται η Στεφανία Γουλιώτη με αυτή την χαρακτηριστική φωνή της και την σωματική της διάθεση, μια ηθοποιός ταυτόχρονα τόσο στη «Γη» όσο και στον «Αιθέρα». ...

Ο Αμπιγιέρ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Μάνος Βακούσης είναι ένας εξαιρετικός Νόρμαν, αναδεικνύοντας όλα τα λεπτά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που ζει στην σκιά ενός πρωταγωνιστή, μα με την απόλυτη επίγνωση ότι τον χρειάζεται....

Μα ... Τι ζούμε? Ο Λάμπρος Φισφής μόνο ξέρει!

Κωνσταντίνος Μπουγάς

Για σχεδόν δύο ώρες αυτό που θα ζήσετε, οι γρήγοροι ρυθμοί, το φρέσκο κείμενο, το όλο σουρεάλ του πράγματος και η ενέργεια των ηθοποιών θα σας κάνει να γελάτε ασταμάτητα....

Paradise / George Gaudy & SUN live @ Gagarin 205 - Review

Κωστής Γωγιός

They started the show with “Humiliation” from the Yellow EP while fans went crazy and for the next one hour, the majestic voice of Sivert Hoyem made us “travel”, move our feet, feel nostalgic and have a nice time....

Λαμπρά Παράσιτα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Μια ευφυέστατη προσέγγιση σε ένα τρομαχτικό παραμύθι για ενήλικες, με διάχυτη την περιπαιχτική διάθεση και τον αυτοσαρκασμό....

Πόλεμος Τοπίων – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι παραστάσεις θεάτρου – ντοκουμέντο σπανίζουν και στην περίπτωση «Πόλεμος Τοπίων» συναντάμε μια αυθεντική παράσταση του είδους. Η Φωτεινή Μπάνου γίνεται ένας αγωγός της Ιστορίας και της Κουλτούρας μιας εποχής που δεν εί...

Υπηρέτης Δυό Αφεντάδων - Κριτική

Θανάσης Σταυρόπουλος

Η σκηνική παρουσία του Κων/νου Μπιμπή ήταν καθηλωτική. Κλόουν; Κωμικός; Μπεκετικός ήρωας; Ένας «ανθρωπάκος» που αναζητά απλώς τη σιγουριά του καθημερινού και τόσο απαραίτητου φαγητού;...

Ακυβέρνητες Πολιτείες: Αριάγνη – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Ηλέκτρα Νικολούζου ως Αριάγνη πρωτοστατεί στις αποφάσεις κατά την εξέλιξη του έργου, με την αμυδρά μπρεχτική της ερμηνεία της, ενώ ο Θανάσης Βλαβιανός σαν ένα φάντασμα του Λώρενς της Αραβίας αγγίζει τα στενότερα μέσα τ...

Dee Dee Bridgewater in Athens - Οne in a lifetime experience

Γιάννης Αντωνόπουλος

Ηοwever difficult it may be to describe a stunning concert and inspiring performance in a few words, it is a piece of cake for Mrs. Dee Dee Bridgewater to seduce you in a torrent of emotions and music pleasure through he...

Nick Cave & The Bad Seeds @ Tae Kwo Do - Review

Κωστής Γωγιός

Ένας Nick Cave βγαλμένος από τα πιο σκοτεινά όνειρα μας, άλλοτε τρυφερός και άλλοτε να ξεσπάει σαν καταιγίδα που παρασέρνει τα πάντα. Σχεδόν 2,5 ώρες λυρισμού, πάθους, συναισθημάτων με την λύτρωση να έρχεται στο τέλος ...

Άνθρωπος στη σοφίτα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση της Γλύκας Στόιου, είναι μια πολύ καλή θεατρική παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες, συγκροτημένη εικαστική πρόθεση που αντλείται από το ιστορικό πλαίσιο....

Μακτούμπ – Κριτική

Παύλος Λάμπρου

Τελικά χθες το βράδυ, Μακτούμπ, ήταν της μοίρας, να βρεθώ στην πλατεία Αμερικής και παρέα με την Μαρία Μακρή, την Δέσποινα Πόγκα και την Μαίη Σεβαστοπούλου να ξετυλίξω και το δικό μου κουβάρι των αναμνήσεων παρακολουθώντ...

Dostoyevskaya metro station* - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Αναμφισβήτητα, μια παράσταση που διαφέρει από την τυπική αναπαράσταση των έργων του Ντοστογιέφσκι, και συστήνει μια νέα αισθητική που συνάδει απόλυτα με την σατυρική διάθεση του συγγραφέα στα εν λόγω διηγήματα. ...

Το μικρό πόνυ - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Σοφία Καραγιάννη επέλεξε να σκηνοθετήσει το έργο του Μπεθέρα, επιβεβαιώνοντας το βασικό στοιχείο του έργου του, την παντελή απουσία του παιδιού. Όλα γίνονται με αφορμή το παιδί, για το παιδί και το παιδί δεν το «βλέπου...

You me at six & Coretheband @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Οι YMAS έπαιξαν κομμάτια από όλους τις δισκογραφικές τους δουλειές, ξεσήκωσαν το κοινό που δεν ήθελε και πολύ, έπαιξαν με πάθος, ενέργεια και κέφι, αφιέρωσαν κομμάτι στους Έλληνες οπαδούς και δεν σταματούσαν να ευχαριστο...

Ναπολέων – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γιάννης Σκουρλέτης υπογράφοντας και την σκηνοθεσία αλλά και την σκηνογραφία και την εικαστική επιμέλεια, παραδίδει μια παράσταση αισθητικά άτεγκτη. Η ερμηνεία του Αντώνη Γκρίτση μέσα σ’ αυτό το τρισδιάστατο κάδρο είναι...

ΠΟΖΑ ΜΗΔΕΝ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Στο κατάμεστο Άβατον, γέλασα πολύ, σε κάποια σημεία νοστάλγησα γιατί ο Ζήσης μίλαγε και για δικές μου μνήμες που τώρα που τις ξανασκέφτομαι είναι αστείες, πολύ αστείες. Πηγαίνετε για να γελάσετε και να χαρείτε γιατί η ζω...

Η ωραία του Πέραν – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Τα πιο ευχάριστα, συγκινητικά, αθώα, τρυφερά, κελαρυστά λεπτά που πέρασα ποτέ ως τώρα σαν θεατής.

Πού είναι η μάνα σου μωρή; - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Βέρα Κρούσκα συγκινητική έως και σπαρακτική από την αρχή έως το τέλος. Πραγματική έκπληξη η Ορνέλα Λούτη, ειδικά ως θειά Μιχαλού. Εξαιρετικές όλες οι σκηνές που συμπράττουν οι Κρούσκα, Λούτη και Παπαθανασιάδου μεταφέρο...

Φιλί Στα Φτερά Της – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το «Φιλί στα Φτερά της», είναι μια συναρπαστική διαδρομή προς την αποκατάσταση ψυχής και σώματος, και αποτελεί μια μοναδική εμπειρία καλλιτεχνικής αρτιότητας....

Ελιγμοί – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο λιτός σκηνικός χώρος διαθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο: τέσσερις καθρέφτες, όσοι και τα θύματα / θύτες των ιστοριών του Eduardo Galàn. Μια ποιοτική αναφορά στην ψυχαναλυτική διάθεση του αντικατοπτρισμού και στην φιλο...

Αϊτή, μια performance για την Ιστορία – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Εσείς με τι γελάτε και με τι κλαίτε; Κλαίτε; Μήπως κλαίτε από τα γέλια; Μήπως γελάτε με τα χάλια μας; Ως πότε θα βασιζόμαστε στην καλοσύνη των ξένων; Όταν το Έθνος ενηλικιώνεται, γίνεται Κράτος; Το Ελληνικό Έθνος ενηλικι...

Το δέντρο του Οιδίποδα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Κάδμος, η Αρμονία, η Επτάπυλος Θήβα, ο οίκος των Λαβδακιδών και το αίολο δέντρο του Οιδίποδα.

Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Σπάνια βλέπουμε τόσο συνεπή ροή ως προς τον σκηνοθετικό στόχο και την δραματουργική επεξεργασία ενός κειμένου.

Μια συναυλία για τη Σχεδία @ Τεχνόπολις

Η δράση του περιοδικού «Σχεδία» είναι γνωστή στους περισσότερους και στα χρόνια που ζούμε, η ανάγκη του είναι ακόμα πιο επιτακτική. Η αλληλεγγύη και η βοήθεια προς τον συνάνθρωπο μπορεί να μοιάζουν δύσκολες έννοιες στις ...

Προμηθέας Δεσμώτης – Ικέτιδες, από τον Ολιβιέ Πυ – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Ολιβιέ Πυ παρουσιάζει, με τα ελάχιστα μέσα, δύο έργα του Αισχύλου που σε μια σύγχρονη ανάγνωση αναφέρονται στο ζήτημα της υποδοχής του Ξένου και Κατατρεγμένου, στην αναγνώριση του Δίκαιου και την αποκατάσταση της Τάξης...

Άλκηστη - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι ερμηνείες των Γιαννη Φέρτη και Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου κορυφώνουν την διδασκαλία του λόγου και προσφέρουν μια ουσιαστική αναμέτρηση ηθοποιών σε μια παράσταση όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι η σκηνοθεσία. ...

Ειρήνη – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο ταλαντούχος Τζίμης Πανούσης ερμήνευσε τον ρόλο του Τρυγαίου με συγκινητική συστολή για την πληθωρική περσόνα του, επέδειξε αυθεντικό καλλιτεχνικό ήθος σε κάθε του κίνηση και διάδραση αποτελώντας ένα στέρεο σημείο στην ...

Goran Bregovic – Πετρολούκας Χαλκιάς live - Review

Κωστής Γωγιός

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς αυτοσχεδίαζε πάνω στις μελωδίες της ορχήστρας του Bregovic και με το τέλος το κομματιού, ο Bregovic σηκώθηκε και έδωσε το χέρι του, αναγνωρίζοντας την αξία του. ...

Foo Fighters live @ Ηρώδειο - Review

Κωστής Γωγιός

Ο Dave Grohl είναι πολύ επικοινωνιακός, πλακατζής και φαίνεται ως ένας πολύ cool και φυσιολογικός τύπος χωρίς τουπέ και βεντετισμούς. Πείραζε τα μέλη του συγκροτήματος, πείραζε το ελληνικό κοινό για την φασαριόζα ομιλία...

Ο Βίος του Ευστράτιου - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Όλοι οι ερμηνευτές σαν να έχουν ενεργοποιήσει γύρω τους κάθε ενεργειακό πεδίο, στέκουν αφτιασίδωτοι και πλημμυρισμένοι από την ιστορία τους, από το σύμπαν που έχουν πλέξει, και καθηλώνουν το κοινό κοιτάζοντας το στα μάτι...

Δεύτερη Μέρα Release Festival - Review

Κωστής Γωγιός

Λίγα λεπτά μετά τις 11, η κολεκτίβα των Thievery Corporation έκανε την εμφάνιση της. Με τον τελευταίο δίσκο, να ακολουθεί πιο reggae μονοπάτια και με τους ίδιους να αποτελούν μια σταθερά στην εξίσωση αγαπημένη μπάντα του...

Ministry live @ Piraeus Academy

Κωστής Γωγιός

Ο θείος Al πότε οχυρωμένος πίσω από το μικρόφωνο έφτυνε στίχους κατά της Νέας Τάξης Πραγμάτων, πότε στεκόταν στην αγαπημένη του θέση με το ένα πόδι πάνω στο ηχείο και πότε έπαιρνε την κιθάρα του και βοηθούσε στο ηχητικό ...

Αίας – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ερμηνευτικά η Νίκη Σερέτη στο ρόλο της Αθηνάς, αποφαίνεται αψεγάδιαστη, συνεπής από την αρχή ως το τέλος, αιχμαλωτίζει την προσοχή του θεατή είτε μιλά είτε όχι με την διαρκή της παρουσία και την ακατάβλητη τιθασευμένη εν...

Λιτανεία του πάθους

Νίκος Παπαδάκος

Το χειροκρότημα και τα μπράβο, όσο θερμά και ειλικρινή κι αν ήταν, έμοιαζαν τελικά λίγα για μια εμπειρία τόσο καθηλωτική. Μια εμπειρία αδαμάντινη....

José González @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Απλός, λιτός, με λίγα φώτα πάνω του και μοναδικό του όπλο τη φωνή του και τις κιθάρες του και ενίοτε το σφύριγμα του έκανε όσους τυχερούς ήμασταν εκεί να ταξιδέψουμε....

Depeche Mode live @ Terra Vibe - Review

Κωστής Γωγιός

Enjoy not the Silence, but the Music

Πορνογραφία - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση Πορνογραφία του Δημήτρη Μπίτου, είναι μια παράσταση που έχει ξεπεράσει το κείμενο του Simon Stephens, καταγράφει την ουσία της τρομοκρατίας, το τρόπο με τον οποίο καταλαμβάνει τον χώρο και επεκτείνεται σαν το...

Χαρτοπόλεμος – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Χαρτοπόλεμος, είναι ένα έργο που μιλάει κατευθείαν στον θεατή, και επαναφέρει στο προσκήνιο την συγγραφή και παρουσίαση θεατρικών έργων που αναφέρονται, αντλούν και εμπνέονται από την σύγχρονη πραγματικότητα. ...

Ο Ξένος – Κριτική

Ο ρόλος του Ξένου μοιράζεται και στους τρεις ηθοποιούς με ένα τρόπο τόσο αφηγηματικό όσο και δραματικό, χωρίς να προδίδεται η αποστασιοποιημένη περσόνα του Μερσώ, ο κάθε ερμηνευτής δίνει την δική του απόχρωση. ...

Ζωή (βασισμένη σε αληθινά γεγονότα) – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Γιώργος Καλογερόπουλος επανέρχεται δριμύτερος, αυτή την φορά πιο αιρετικός, ίσως περισσότερο σπλαχνικός, πάντα θεατράλε με τον πιο ειλικρινή και αυθόρμητο τρόπο....

Σύντομες συνεντεύξεις με απαίσιους άνδρες - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η σκηνοθεσία και ερμηνεία των τριών νέων ηθοποιών, είναι μια εξαιρετική και άκρως επιτυχημένη προσπάθεια να παραστήσουν δραματικά πέντε μονολόγους ανδρών. Χωρίς cross dressing, χωρίς την παραμικρή transvestite διάθεση...

Ένας σκύλος που τον έλεγαν φρίκη - Κριτική

Παίζοντας ένα απίστευτο λεκτικό πινκ-πονκ η Μαρία Σολωμού κι ο Δημήτρης Κουρούμπαλης με την χημεία τους σε παίρνουν μαζί τους στην ιδιότυπη αυτή ερωτική ιστορία που φλερτάρει με το παιχνίδι της μοίρας. ...

ΣΤΥΓΑ, Η Θεά των Υδάτων - Κριτική

Γιάννης Αντωνόπουλος

Το εγχείρημα δύσκολο, μοναδικό αλλά και λυτρωτικό. Το αποτέλεσμα; εξαιρετικό. Αν καταφέρνει μια χορευτική ομάδα να σε κρατάει μαζί της από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό καθηλωμένο στην θέση σου δεν μπορεί παρά να θεωρε...

Κεντήματα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Όλες ανεξαιρέτως οι ερμηνεύτριες, πραγματικά είναι σαν να ζωντάνεψαν μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, με αποκορύφωμα την Μάρτζυ (Ματίνα Δημητροπούλου) και την γιαγιά της (Ίρις Μπουκαρή)....

Γελοίο Σκότος – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Τα άπειρα playmobil που απαθανατιζούν ζωντανά την σκηνική δράση είναι μια εξαιρετική αισθητική τοποθέτηση σε μια παράσταση που σκηνικά είναι περισσότερο ένα παιχνίδι ηθοποιών....

Ακραιόφιλο – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η σκηνοθεσία της Ελιζαμπέθ Μαρί, πραγματικά προβάλλει την ευγλωττία ενός κειμένου τόσο υπαρξιστικού όσο και ρεαλιστικού, όπου οι ηθοποιοί ερμηνεύουν τις σκέψεις των χαρακτήρων με τρόπο ειλικρινή και τίμιο....

Martin Crimp φέτος στην Αθήνα

Νάγια Παπαπάνου

Σαν θεατής, ακούγοντας το κείμενο του, όσο καλή κι αν είναι η παράσταση και οι συντελεστές τις, τι έχεις να σκεφτείς; Να αισθανθείς; Αυτή η ηπιότητα δεν σοκάρει, δεν εκπλήσσει, μόνο είναι μια ψύχραιμη, μετρημένη προσέγγι...

Το Θωρηκτό – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Μια παράσταση αθεράπευτα ρομαντική, αβίαστα κωμική με σκηνές αλλόκοτα γνώριμες είτε γιατί τις ζήσαμε είτε γιατί τις είδαμε στο μυαλό μας και θα θέλαμε να τις πραγματοποιήσουμε....

Γιάννης Αγγελάκας και οι 100Ο C live @ Piraeus Academy

Κωστής Γωγιός

Χαρούμενος, κεφάτος, με διάθεση, σε φόρμα και με όρεξη για πλάκα. Όταν το συγκρότημα ξεκίνησε να παίζει την Ταξιδιάρα Ψυχή, ο Αγγελάκας είναι ζήτημα αν τραγούδησε 2 στίχους, με το κοινό κάθε ηλικίας να χτυπάει ρυθμικά πα...

Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΕΝΗ - ΚΡΙΤΙΚΗ

Μία διαφορετική «Ελένη» ,που ομολογουμένως, δεν περίμενα να με ενθουσιάσει και τα κατάφερε. Από μόνος του ο μύθος της Ωραίας Ελένης έχει μία δυναμική γοητεία που ταυτόχρονα σε διχάζει. Αυτό ακριβώς αποτύπωσε η Μαρισία Πα...

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - Κριτική

Μια καλοδουλεμένη παράσταση εφάμιλλη των καλλιτεχνών που συμμετέχουν και της δουλειάς που έχει προηγηθεί -προφανώς- απ' όλους τους συντελεστές. Μια μουσική παράσταση που ανεβάζει τον πήχη της καλλιτεχνικής Αθηναϊκής σκην...

Τα όνειρα του Αϊνστάιν - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η Ελένη Βλάχου, υπογράφει την δραματουργική επεξεργασία και την σκηνοθεσία σ’ αυτή την παράσταση που ξεπερνά κάθε προσδοκία. Η πρακτική εφαρμογή των θεωριών που αναπτύσσονται στο βιβλίο του Alan Lightman με θεατρικούς όρ...

Blues Pills / Riverbed live @ Piraeus Academy - Review

Κωστής Γωγιός

Ακόμα και στα κομμάτια που οι επιρροές των Blues Pills είναι εμφανείς (ακόμα και με σχεδόν αυτούσια riffs), το συγκρότημα έχει την ικανότητα να κρατάει αυτή την ιδέα αλλά να οδηγεί το κομμάτι σε τελείως άλλο δρόμο. Αυτό ...

Στα Σκοτεινά - Making Movies – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Οι πρωταγωνιστές αυτής της παράστασης εκμεταλλεύονται στο απόλυτο αυτά τα στοιχεία και επιδίδονται σε έναν ασύλληπτο υποκριτικό χαμαιλεοντισμό. Σε αυτό το πρωτότυπο εγχείρημα, οι πρωταγωνιστές της παράστασης είναι η ίδια...

Βιοτεχνία Υαλικών – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Άγγελος Χατζάς, σκηνοθετεί μια παράσταση τίμια και ειλικρινή, η οποία παρά το τρεμόπαιγμα της λάμπας, ρίχνει άπλετο φως σε μια εποχή που τραυμάτισε την Ελλάδα και τους Έλληνες περισσότερο και από τον Εμφύλιο....

Κεκλεισμένων των θυρών – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η παράσταση της Μαργαρίτας Αμαραντίδη εκμεταλλεύεται όλα τα κωμικά στοιχεία του έργου, με έναν τρόπο που αφήνει τις υπαρξιακές αγωνίες των ηρώων του Σαρτρ να αναδυθούν ήρεμα κι απλά χωρίς περιττές εντάσεις και συγκινησια...

Το νησί των σκλάβων – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Όλοι οι ηθοποιοί, κωφοί και ακούοντες, ξεχωρίζουν για την υπέροχη σωματικότητα των ερμηνειών τους, την άρτια αυτοσχεδιαστική τεχνική και την ρυθμική ομαδικότητα. ...

Δεσποινίς Τζούλια – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Το έργο του Α. Στρινγκμπεργκ, «Δεσποινίς Τζούλια» μονοπωλεί τακτικά τις ελληνικές θεατρικές σκηνές, αλλά η παράσταση της Ανδρονίκης Αβδελιώτη βάζει μια σφραγίδα αυθεντικής δραματουργικής πρότασης και σκηνοθετικής ευκρίνε...

Το τελευταίο ψέμα – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Ο Ένκε Φεζολλάρι συστήνει εκ νέου το σενάριο του Μιχάλη Κακογιάννη, με σεβασμό, χιούμορ, δραματουργική αρτιότητα και θεατρική πρωτοπορία. Προσωπικά φρονώ ότι «Το τελευταίο ψέμα» είναι η πλέον ώριμη και άρτια σκηνοθετική ...

Ματωμένος Γάμος [μια υπαρξιακή τραγωδία] – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Η δραματουργική επεξεργασία των Κωνσταντίνου Ντέλλα και Βασιλικής Βέλλιου, υπηρετεί απόλυτα την ερμηνευτική πορεία της παράστασης δίνοντας εκφραστικά μοτίβα και φράσεις κίνητρα για τους αρχετυπικούς ρόλους του έργου. ...