Ψευδαισθήσεις - Κριτική

Τέσσερις ηθοποιοί μας διηγούνται εναλλάξ την ιστορία δύο ζευγαριών, που έζησαν ευτυχισμένοι μαζί για 50 και παραπάνω χρόνια. Τα δύο ζευγάρια ήταν ταυτόχρονα και φίλοι, φίλοι για 50 και παραπάνω χρόνια. Ο πρώτος εξ αυτών που αισθάνεται πως το τέλος πλησιάζει καλεί τον “άνθρωπο” του για να του εκμυστηρευτεί, να του εξομολογηθεί μια πολύ σημαντική αλήθεια. Αυτή η εξομολόγηση θα γίνει μοχλός εκκίνησης ενός ντόμινο αποκαλύψεων άλλοτε κωμικών, άλλοτε τραγικών, με πολλές πολλές υπαρξιακές αναζητήσεις για την ζωή, την αλήθεια, την σταθερότητα σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο σύμπαν και τους εξωγήινους.

Η Μαρία Βαρδάκα μεταφράζει και σκηνοθετεί την παράσταση, ενώ  πραγματοποιεί και μια δραματουργική παρένθεση στην ροή του έργου, εισάγοντας μια συνθήκη θεατρικής άσκησης - πρόβας - εργαστηρίου. Παρίσταται στην αρχή, εισάγει την συνθήκη της υποκριτικής άσκησης, και δίνει στους ηθοποιούς τα “εργαλεία” και τους περιορισμούς που έχουν για να πραγματοποιήσουν αυτή την άσκηση, επίσης παρεμβαίνει και στο μέσον της παράστασης δίνοντας στους ηθοποιούς ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα. Θα είμαι ειλικρινής, δεν μου πρόσθεσε ούτε μου διαφοροποίησε κάτι αυτή η προσθήκη, το κείμενο του Βιριπάεφ, όπως και σε άλλα έργα του, σε εισάγει στον δραματουργικό κόσμο του συγγραφέα, όπου οι χαρακτήρες απευθύνονται άμεσα στο κοινό, και παίζουν το αφήγημα του έργου.  Οι τέσσερις χαρακτήρες αφηγούνται μια σπονδυλωτή ιστορία που εμπεριέχει δράση, συναισθήματα, εκπλήξεις, νοσταλγία και μια φιλοσοφική διάθεση. 

Οι ηθοποιοί Χρήστος Καπενής, Στέλλα Μαγγανά, Νεκτάριος Φαρμάκης και Μάρια Φλωράτου είναι εξαιρετικοί καλλιτέχνες, με ερμηνευτική άνεση στον λόγο, την κίνηση, τον αυτοσχεδιασμό, υπέροχες φωνές και παρουσίες. Η σκηνοθετική συνθήκη νομίζω ότι τους περιορίζει, γιατί δεν επιτρέπει στο χαρακτήρα μέσα στον χαρακτήρα, κατά το έργο μέσα στο έργο, να αναπτυχθούν περαιτέρω και συντεταγμένα. Υπηρετούν το κείμενο με όλα τα εκφραστικά τους μέσα, όχι όμως και την δραματουργική διάθεση του συγγραφέα, καθώς η δραματουργική επεξεργασία της σκηνοθέτη τους τοποθετεί σε μια συνθήκη άσκησης η οποία όσο άρτια και αν πραγματοποιείται, απέχει μιας παραστασιακής πρότασης. Αυτό επηρεάζει και την φωτιστική συνθήκη της παράστασης, ήτοι φώτα πρόβας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, όπως την σκηνή των εξωγήινων  όπου εκτός των φωτισμών εισάγονται και κάποια βασικά εφέ καπνού και ένα prop, το τελευταίο σημείωμα της Μάργκαρετ που έχει μουσική υπόκρουση (U2 - One), και το φινάλε του έργου.

Το έργο του Βιριπάεφ είναι έξυπνο, κωμικό- τραγικό, με ανατροπές και πολλές ευκαιρίες για δυνατές ερμηνείες. Αισθάνομαι ότι η σκηνοθεσία έχει στερήσει από την παράσταση μια εκπληκτική προοπτική ανάδειξης της “αίσθησης του χιούμορ” που άλλοτε είναι και μαύρο, ενώ έχει περιχαρακώσει τους ηθοποιούς της σε μια μη-συνθήκη καθώς κατά την γνώμη μου ο συγγραφέας έχει ήδη δώσει την συνθήκη. 

Συντελεστές

Μετάφραση – Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία: Μαρία Βαρδάκα, Σκηνικά - κοστούμια: Μαρία Καραδελόγλου, Μουσική επιμέλεια – ηχητικός σχεδιασμός: Αλέξης Ιωάννου, Επιμέλεια κίνησης: Χρυσηίς Λιατζιβίρη, Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη, Διευθύντρια παραγωγής - Βοηθός σκηνοθέτριας: Βάσια Σκούρα, Οργάνωση παραγωγής: Στέλιος Χλιαράς

Παραγωγή: Χ-αίρεται ΑΜΚΕ

Φωτογραφίες - βίντεο: Πάτροκλος Σκαφίδας

Παίζουν (αλφαβητικά): Χρήστος Καπενής, Στέλλα Μαγγανά, Νεκτάριος Φαρμάκης, Μάρια Φλωράτου 

ΘΕΑΤΡΟ ΕΛΕΡ - Ελένη Ερήμου, Φρυνίχου 10

Παραστάσεις : Δευτέρα – Τρίτη: 21:00 

Εισιτήρια: 17 ευρώ, ΜΕΙΩΜΕΝΟ 14 ευρώ, ΑΤΕΛΕΙΑ 10 ευρώ

Η παράσταση «Ψευδαισθήσεις» πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού

Τα δικαιώματα παραχωρούνται από τον εκδοτικό οίκο Henschel Schauspiel.