Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν;

Πέφτει κάτω η Madonna στα BRIT awards, το βιντεάκι γίνεται viral, ενώ το «η γριά ή από πέσιμο θα πάει, ή από χέσιμο» πάει σύννεφο. Πέφτει πέρυσι (ή μήπως πρόπερσι;) η Άννα Βίσση, το ίδιο. Κι ερωτώ; Γριά ετών 56 η μία; H Madonna. Γριά ετών 57 η άλλη; Η Βίσση. Μάλλον κάπου χάσαμε το μέτρο... 

«Θύματα» του αποκαλούμενου «ageism», του ηλικιακού ρατσισμού δηλαδή, συνεχίζουν να πέφτουν κυρίως οι γυναίκες, με αποτέλεσμα από τα τριάντα, με την εμφάνιση των πρώτων ρυτίδων, όλο και περισσότερες να γεμίζουν τα σαλόνια και τα κρεβάτια των πλαστικών. Πόσω μάλλον όταν οι καριέρες τους στηρίζονται στην εικόνα και, ναι ρε φίλε, είναι πιο ματαιόδοξες από το μέσο όρο.

Γριά η Όλγα Τρέμη για να παρουσιάζει τις ειδήσεις. Το ίδιο και η Στάη. Γριά η Ρουλίτσα η Κορομηλά για να είναι στην τηλεόραση. Άσχετα αν στις «προηγμένες» ΗΠΑ η προσφάτως μακαρίτισσα Joan Rivers ήταν στην TV με επιτυχία μέχρι τα 81 της.

Όλες πριν τα 60 (μάλλον... δεν παίρνω κι όρκο) κι όμως στη συνείδηση μεγάλης μερίδας του κοινού καταχωρυμένες ως «γραίες». Κάτι σαν τη Γηραιά Αλβιώνα ένα πράγμα.

Ο παλιμπαιδισμός δεν με βρίσκει σύμφωνο, αν και πολλές φορές τον... ασπάζομαι σε προσωπικό επίπεδο, όμως υπάρχει ποτέ περίπτωση η Βίσση τώρα που έγινε γιαγιά, να λέει παραμύθια και νανουρίσματα στον εγγονό της; Κι ας έχει αποποιηθεί τα μπουζούκια και τα γαρύφαλλα. Θα πήγαινε ποτέ η ultra-γυμνασμένη Madonna από ένα πέσιμο; Καλά, για το άλλο ούτε λόγος... Γιατί πρέπει να σκοτώνουμε τα «άλογα», ακόμη και τις... φοράδες αν θέλετε, όταν γερνάνε; Όταν μάλιστα λεπτό με λεπτό, ώρα με την ώρα ο χρόνος με απόλυτα μη ρατσιστική διάθεση είναι αδυσώπητος με όλους.

Νιος ήμουν και γέρασα, όμως τόσο όσο με την τούμπα της Madonna ποτέ δεν γέλασα! Κι αυτό δεν είναι ρατσισμός. Έίναι η άλλη, η «άκακη» χαζομάρα του γέλιου που προσφέρει η κάθε είδους σαβούρδα.

Μερικές φορές μου λείπει το «Πώπω νεότατος πέθανε. Μόλις 80 χρονών» που λένε οι... γριές στις κηδείες.