Point Of View

Otis Taylor & The Contraband @Half Note Jazz Club

Boem Team

Στο Σικάγο του 1933 ο εντεταλμένος από τις Αρχές τιμωρός που αναλαμβάνει να συλλάβει όλα τα μεγάλα ονόματα της Μαφίας, ο Melvin Purvis, πυροβολεί τον ληστή τραπεζών Pretty Boy Floyd σε μια καλοστημένη κινηματογραφική καταδίωξη στην γκανγκστερική ταινία του ΜichaelMann “Δημόσιος Κίνδυνος” (Public Enemies). Hσυγκεκριμένη σκηνή ντύνεται μουσικά από το ανατρεπτικό banjoτου bluesician Otis Taylor στο “Ten Million Slaves” που βρίσκεται στο film score της υπό συζήτηση ταινίας. Έκτοτε πολλοί έχουν ταυτιστεί στιχουργικά με το εν λόγω μουσικό άσμα, το οποίο κάνει αναφορά σε ορδές αφρικανών σκλάβων που μεταφέρθηκαν στην Αμερική στις αρχές του 17ου αιώνα, και κατ’ επέκταση υφολογικά με την blues φιλοσοφία και συνθετική πολυπραγμοσύνη του OtisTaylor. “I don’t know about the blues. But I do know about being black. And if you’re a black singer, then you must be making black music. It’s typecasting, but I understand it. However, I still like to put my own twist on things” εξομολογείται ο ίδιος σε παλιότερη συνέντευξή του στο περιοδικό Music & Musicians.

Οι ιστορίες του Otis Taylor και των Contraband, ταξίδεψαν για πρώτη  φορά στην Ελλάδα αφήνοντας τα “δακτυλικά αποτυπώματα” της αμερικάνικης ψυχής τους στο Jazz Club Half Note για τέσσερα βράδια. Πριν καλά καλά το καταλάβουμε, ο Larry Thompson έχει αναλάβει το warmup στα τύμπανα μαγειρεύοντας με τις ράβδους του τα tempo που θα βάλουν στο παιχνίδι τον ατάραχο Shawn Starski, ο οποίος φωλιάζει στην αγκαλιά της ηλεκτρικής του κιθάρας τζαμάροντας τα πρώτα riffs. Ο μπασίστας Todd Edmunds ξεπροβάλλει νωχελικά στο stage ακολουθώντας το ρυθμό που προστάζει ο Larry πλαισιώνοντας και εκείνος με τη σειρά του αρμονικά τον pure ηλεκτρισμένο ήχο του Shawn. Πρώτη μουσική πράξη και τα φώτα λούζουν τον πελώριο Otis με το χαρακτηριστικό τζόκει και το βελούδινο μωβ γιλέκο, ο οποίος συνοδευόμενος από το περιβόητο banjo του, απαγγέλει τους στίχους μιας σκοτεινής μπαλάντας. Σαφώς επηρεασμένος από τον Muddy Waters και τον John Lee Hooker, ο αινιγματικός Otis Taylor έχει εμπλουτίσει την ιστορία των blues με μια καινοτόμα διάσταση εγκαινιάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την λεγόμενη trance blues μουσική, στοιχεία της οποίας εμπεριέχονται στις μελωδίες του Arthur Burnett, προσδίδοντας παράλληλα ένα fusion χαρακτήρα στις μουσικές του με την συγκατοίκηση φολκλορικών και country γνωρισμάτων.

Το δεύτερο κομμάτι του setlist “Ten Million Slaves”, το κομμάτι-σταθμός που καθιέρωσε τον Otis Taylor σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, προηγείται της καθηλωτικής του ερμηνείας στο “Blind Piano Teacher”. Και ενώ παρατηρώ τον κόσμο ο οποίος δεν ξεπερνούσε τα 80 άτομα, αναγνωρίζω από τα πρώτα κιόλας ακόρντα την εισαγωγή του “Hey Joe”, σε μια 12λεπτη breathtaking διασκευή η οποία σίγουρα θα έτριξε τα κόκκαλα του Jimmy Hendrix. Ακολουθεί το πένθιμο “Open these bars”, από το νέο άλμπουμ τους “Contraband”, καθώς και κάποιες overwhelming εκτελέσεις από προηγούμενες δισκογραφικές του δουλειές, όπως το αγαπημένο “JustLiveyourLife”, το “NastyLetter” και το “WildWest” υπό τους ήχους της φυσαρμόνικας. Ο Οtis Taylor, ένας down-to-earth τύπος απαλλαγμένος από συνήθεις σνόμπ τακτικές, ανακατεύεται με τον κόσμο ενώ τραγουδά, ζητάει από τον υπεύθυνο να δυναμώσει το φωτισμό στο χώρο ώστε να μπορεί να διακρίνει τα πρόσωπα μας, αποζητά την προσοχή και το γνήσιο χειροκρότημα μας, καπνίζει μαζί μας στο διάλειμμα, συζητάει με το κοινό, υπογράφει cd και απευθύνει κάποιες σκόρπιες κουβέντες στα ελληνικά προκειμένου να γίνει προσιτός. "Some people are Blues interpreters. I'm more like a composer…I’m a storyteller. Some people write about broken hearts. I write about broken bodies”.  Με το καταιγιστικό “Rain so Hard” από τον δίσκο “Clovis People Vol 3” και τον μπασίστα να επιδίδεται σε ένα δαιμονισμένο slapping υφαίνοντας τους τίτλους τέλους της βραδιάς, αναλογίζομαι την αντίφαση που ενέχεται στο θλιμμένα μελαγχολικό βλέμμα και την επιστήθια αμεσότητα του bluesman από το Colorado. Η απάντηση βρίσκεται στα blues. Γιατί τα blues δεν είναι μόνο μουσική και τραγούδι, είναι ένα ποτάμι ζωής συνυφασμένο με χαρά και πόνο.


Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος