Point Of View

Kβάντα - Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

«Κάθεσαι εκεί και μόνο που με κοιτάς τραβάς από μέσα μου όλες αυτές τις σκέψεις που νόμιζα πεθαμένες.» μια και μοναδική ατάκα από την«Πιο Δυνατή» του Στρίντμπεργκ  είναι αρκετή για να ξεδιπλωθεί το ταλέντο μιας ηθοποιού, που μπορεί να κλάψει μπροστά σου, να σε παρασύρει, να σου μείνει αξέχαστη. 

Η Χριστίνα Χριστοφή γράφει το κείμενο ενός μονολόγου με αφορμή την «Πιο Δυνατή» του Στριντμπεργκ, και μας μιλά για το κενό, για την ανάγκη του κενού, για την σιωπή που είναι δυνατότερη από το χειροκρότημα, για την πιο δυνατή ατάκα από την οποία θα κρατηθεί σαν σε μονόζυγο και για την Κβάντα, μια θεά που θα την νανουρίσει στην αγκαλιά της. Η επιστήμη, η ψυχολογία και μια διεισδυτική ματιά στο επάγγελμα του ηθοποιού είναι οι κύριοι άξονες μιας μοναδικής παράστασης. Μπορείς να βρεις στοιχεία από την σύγχρονη δραματουργία, αλλά και από την διδασκαλία του Πίτερ Μπρουκ, την επιστήμη της ψυχανάλυσης και της κβαντομηχανικής σε αυτόν τον ευρυθμο μονόλογο, σχεδόν στα πρότυπα της αυτόματης γραφής. 

Μια ηθοποιός, αγκυλωμένη μέσα σε ένα υπέροχο κοστούμι (Άννα Ζώτου), με μοναδικό σημείο που της επιτρέπεται να κινήσει τα χέρια της, με το φως πάνω στο πρόσωπο της αλλά με «σεντόνι» ως προς τα λόγια. Η εικόνα της ηθοποιού μένει απαρασάλευτη για 50’ και τα χέρια της σαλεύουν σαν αποκομμένα από τον κορμό της υποκριτικής της, σαν να δοκιμάζουν να αποσχιστούν από το ενιαίο σώμα της ερμηνείας της. Συχνά παραπέμπουν στις εικόνες Αγίων.  Ο λόγος της απαλός, σχεδόν σαν παιδιού με παράπονο, με αφοπλιστική ειλικρίνεια ξεγυμνώνεται αν και μέσα στο μεγαλειώδες φόρεμα της. Μια ηθοποιός μέσα στην ηθοποιό, που στο τέλος θα απορρίψει την θεατρική συνθήκη αφαιρώντας το κοστούμι της. 

Ο τρόπος παρουσίασης που επέλεξε η Χριστίνα Χριστοφή είναι ευφυής, δύσκολος αλλά αναγκαίος για να υποδείξει αυτή την μετέωρη στιγμή της υποκριτικής όπου ο χρόνος καμπυλώνεται μόνο για τους θεατές, αιχμαλωτίζοντας την ερμηνεία του ηθοποιού σε ένα σημείο έξω από την φυσική και τους νόμους της. Η Χριστίνα Χριστοφή υπερασπίζεται αυτή την απεγνωσμένη προσπάθεια να διατηρήσει την προσοχή του θεατή ακόμα κι όταν μια ατάκα δεν είναι αρκετή. Η απόλυτη στατικότητα έρχεται σε αντιδιαστολή με όλη αυτή την επιθυμία δράσης που μεταδίδει  με τον μονόλογο της. Η επιλογή της αναφοράς των ηλεκτρονίων και των πρωτονίων, του απαραίτητου κενού, αυτής της παρήγορης συνθήκης ύπαρξης του κόσμου είναι το αντίδοτο της στην απέραντη ματαιότητα. 

Μια ηθοποιός, σαν να μην πατά πάνω στη σκηνή, μέσα σε ένα κοστούμι που λαμπυρίζει όταν φωτίζεται, «σαν έτοιμη από καιρό, σαν θαραλλέα» μιλά για όλα αυτά που ζητάμε να παρηγορηθούμε και επιτυγχάνει με το χιούμορ και την εντιμότητα να μας δωρίσει απλόχερα μια συνθήκη για να χαμογελάσουμε προσήνεις. 

Στοιχεία Παράστασης

Κείμενο/παρουσίαση: Χριστίνα Χριστοφή, Συμμετέχει ο Βαγγέλης Κουντουριώτης

Ενδυματολόγος: Άννα Ζώτου

Σύμβουλοι δραματουργίας: Ανδρονίκη Μαστοράκη, Kate Adams

Φωτισμοί: Στηβ Μαργαρίτης, Φωτογραφίες: Δήμητρα Σταθοπούλου

ΜΠΙΠ,Αγίου Μελετίου 25 και Κυκλάδων, Κυψέλη 

τηλ. 213 0344074

Παραστάσεις: κάθε Σάββατο στις 19.00 

Διάρκεια παράστασης: 50’ 

Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ, μειωμένο 5 ευρώ, δεκτές ατέλειες

Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος