Point Of View

Στη χώρα μου, λένε ότι το Τσερνόμπιλ είναι ένα δέντρο που μεγαλώνει – Κριτική

Νάγια Παπαπάνου

Κατεβαίνεις τη σκάλα, σηκώνεις το λευκό πλαστικό που σου κλείνει την είσοδο και βλέπεις τέσσερα τραπέζια στρωμένα για τους καλεσμένους: κεράσια, μήλα, κρασί, νερό. Σε καθοδηγούν στο τραπέζι, σε σερβίρουν πρώτα νερό, μετά κρασί, και ο ηθοποιός – συνδαιτημόνας, αρχίζει να σου διηγείται: «Ποτέ δε τους μιλήσατε για την πόλη, για το ατύχημα, για την εκκένωση. Δε θέλατε η λέξη Τσερνόμπιλ να μπαίνει στο σπίτι. ». Μετά έρχεται άλλος στη θέση του, σαν τους καλεσμένους σ’ ένα τραπέζι που αλλάζουν θέση για να έρθουν κοντά, να σου πουν τα νέα τους. Στο τέλος σε ρωτά: Εσύ, τι θυμάσαι απ’ το Τσερνόμπιλ;

Είναι φορές που το θέατρο μιμείται τη ζωή. Αν ήσουν σε ένα χωριό, θα καθόσουν στο τραπέζι μαζί με τους υπόλοιπους, θα σε κερνούσαν ποτό, φαγητό, θα θυμόντουσαν ιστορίες από τα παλιά, θα γελούσες, θα έκλαιγες. Κάπως έτσι εξελίσσεται η διαδικασία, σαν να είσαι καλεσμένος σε τραπέζι με συγγενείς που έχεις χρόνια να δεις κι άλλους που δεν γνώρισες ποτέ. Σε συνδέει όμως το θέμα συνάντησης και έτσι συμμετέχεις ακούγοντας τις ιστορίες, συμπάσχοντας με τους πρωταγωνιστές ήσυχα, απλά, γύρω  από το τραπέζι.

Κάθε τραπέζι και μια διαφορετική ιστορία, όλοι μαζί ακούμε ταυτόχρονα διαφορετικές ιστορίες, χωρίς να χάνουμε λέξη από τις διηγήσεις. Ένα χαρούμενο βουητό ανθρώπων που βρέθηκαν στην ίδια γιορτή, μόνο στο τέλος κάθε διήγησης ο αέρας βαραίνει. Συναισθάνεσαι το βάρος της ιστορίας, όσο ανάλαφρα κι αν στη μεταφέρουν, γιατί στ’ αλήθεια, για το παιδί που έφυγε άρον άρον από το Πρίπιατ με την υπόσχεση του «αύριο», είναι οδυνηρή ενηλικίωση αυτό το «αύριο» που χάθηκε. 

Η παράσταση του κ. Αλεξάκη και της κ. Μπάνου, είναι λειτουργία. Κάθε ένας από τους τριάντα θεατές συλλειτουργούν ένα μνημόσυνο για τους ανθρώπους του Πρίπιατ, που βρέθηκαν εκτεθειμένοι και μετέωροι μετά την έκρηξη του πυρηνικού αντιδραστήρα στο Τσερνόμπιλ. Κάθε αφήγηση είναι ένα λιθαράκι μνήμης για κείνους που πέθαναν, κυρίως όμως για εκείνους που  επιβίωσαν αλλά η ζωή τους άλλαξε δια παντός. 

Στοιχεία Παράστασης

Κείμενο : Δημήτρης Αλεξάκης, Σκηνοθεσία : Φωτεινή Μπάνου, Σκηνογραφία : Ευαγγελία Θεριανού

Φωτισμοί : Γιώργος Ζαφειρίου

Παίζουν: Χρήστος Καπενής, Ιζαμπέλλα-Λουΐζα Κυριαζή, Φωτεινή Μπάνου, Παρασκευή Πατελάκη

Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη 

Τηλ: (00 30) 213 00 40 496, Κινητό: (00 30) 69 45 34 84 45

Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή, 21:00 

Εισιτήρια: 10€ | φοιτητικό, +65 ετών, 8€ | κάρτα ανεργίας & κάρτα ΣΕΗ 5€

Διάρκεια: 80 λεπτά

Κρατήσεις Απαραίτητες


Σχόλια χρηστών

Για να συμμετέχετε στην συζήτηση πρέπει να γίνετε μέλη. Λάβετε μέρος σε κάποια συζήτηση κάνοντας roll-over στο αρχικό σχόλιο και πατήστε το κουμπί "Απάντηση". Για να εισάγετε ένα νέο σχόλιο χρησιμοποιήστε την φόρμα στο τέλος της λίστας.

Για να σχολιάσετε αυτό το άρθρο θα πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος